Tuin

De Ruth Stout Method

Weer een nieuw experiment in de tuin!!

Vanmorgen in de nog wat koele uurtjes   ben ik gestart met een nieuw project in onze tuin. En oh, oh, wat word ik hier toch enthousiast van. 

Via Adis zijn telegramgroep leerde ik over de Ruth Stout methode. Ruth tuinierde met zo min mogelijk werk.
Ze hield niet van dingen doen die niet per se noodzakelijk waren en liet zich ook niet graag vertellen hoe iets precies moest. Nee, ze deed het liever op haar eigen wijze… Hoe mooi om de positieve draai van het woord eigen-wijs hier te zien en oh wat herkenbaar.

Wat zorgde er nou voor dat Ruth bijna geen tijd kwijt was aan het tuinieren? Ze deed heel veel met mulchen en deed niet aan bemesten, spitten en wieden.

Ik vind tuinieren heerlijk, maar ben ook wel wat van het gemak en ‘de natuur zijn gang laten gaan’, dus ik ging me er wat verder in verdiepen omdat het me meteen aansprak.

Ik zag een video van Ruth en daarin was te zien dat zij aardappelen gewoon over de grond verspreidt (ook daar waar nog gras groeide) en het vervolgens afdekte met een laag hooi.

Het hooi zorgt voor bescherming tegen de zon, het zorgt ervoor dat vocht beter vastgehouden wordt en het zorgt er bovendien voor dat onkruid bijna geen kans krijgt om te groeien. Komt er toch wat onkruid door, dan duw je dat eenvoudig plat en leg je er een extra pluk hooi bovenop. 

Tijdens het ontkiemen en groeien van de gewassen vul je het hooi aan waar dat evt. nodig is.
Nou… hoe simpel kan het zijn?

Aangezien wij een grasveld hebben dat elke zomer deels een geel gevlekte oppervlakte is met alleen maar knoertharde sprietjes, hebben we vanmorgen spontaan besloten om dat deel van het gras om te gaan toveren tot groentetuin. 

Direct maar aan de slag, want waarom zou je wachten op een beter moment?  

Manlief timmerde even een bak in elkaar, die we zo op het gras konden zetten. Even wat aardappels waar al kiemen aan zaten uit onze aardappelbak gezocht en een paar hele grote door de midden gesneden. Alle stukken kriskras in de bak op het gras gelegd, afdekken met hooi, gieter water erover en klaar! 

Omdat ik ook nog bonen wilde poten, hebben we ook meteen een bonenbed gemaakt, zodat we de groei kunnen vergelijken met de bonen die de ‘gewone’ moestuin nog in gaan.

Omdat het hooi ook goed beschermd tegen de kou, kun je op deze manier ook in het najaar nog het nodige planten of zaaien. Doe je het op gras, dan wordt er aangeraden om niet meteen te beginnen met gewassen die de grond in groeien (bv wortel en pastinaak), maar liever starten met bv aardappelen, die door het hooi omhoog groeien. De aardappels blijven mooi op het gras of de grond liggen. 

Nou, je zult snappen dat ik enorm nieuwsgierig ben wat dit gaat opleveren. 

Ik ga ook meteen eens denken of ik kan experimenteren met het afval uit de Bokashi emmer door dit bv. onder het hooi te verspreiden voor extra, natuurlijke voeding in de grond.

Op de foto kun je zien hoe onze groentebedden er nu uit zien. 

Als je naar de site of het telegramkanaal van FunJar gaat kun je de video’s van Adis over de groei van zijn aardappelen volgen. Een aanrader als je het mij vraagt!

Al met al denk ik maar weer: wat leven we toch in een bijzondere tijd, waar nog zoveel te leren is op gebied van zelfredzaamheid en ‘terug naar de natuur’. Het stemt me dankbaar!

NB. Voor updates en ervaringen van anderen met de Ruth Stout Methode kun je het FunJar telegram kanaal volgen.

#puurnatuur #genieten #lovemygarden